انواع سجع■ توانگری به هنر است نه به مال، و بزرگی به عقل است نه به سال.کلمات «مال و سال » که در پایان دو جمله آمده اند، هموزن اند و واج های پایانی آنها نیز یکی است. این نوع سجع، متوازی نامیده می شود.■ دوستی را که به عمری فراچنگ آرند نشاید که به یک دم بیازارند.در مثال دوم، کلمه های « آرند و بیازارند » که در پایان دو جمله آمده اند، هموزن نیستند، امّا واج های آخر آنها یکسان است؛ این نوع سجع را مُطَرّف می گویند.■ مال از بهر آسایش عمر است، نه عمر از بهر گرد کرد ن مال .در مثال سوم، دو کلمۀ «عمر و مال» که در پایان دو جمله آمده اند، فقط هموزن اند؛ این نوع سجع را متوازن می نامند.ارزش موسیقایی سجع متوازی از همه سجع ها بیشتر است