تکرار یک واج (صامت/مصوّت) در سخن است به طوری که بر موسیقی سخن بیفزاید.
خیزید و خز آرید که هنگام خزان است
باد خنک از جانب خوارزم وزان است
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
البته این تکرارها آگاهانه است که بر غنی موسیقی شعر افزوده است.
خوابِ نوشینِ بامدادِ رحیل / باز دارد پیاده را زسبیل
در بیت اخیر واج آرایی مصوت -ِ بر موسیقی شعر اثر گذار است.